Düzenin Normalleşmesi – Yeni Türkiye
Yaşadığımız gerilim ve tartışmalar Türkiye’nin 21. yüzyılda “Büyük Devlet” olma sancısının birer işareti sayılmalı. Türkiye, ya Soğuk Savaş dönemindeki gibi, yeni küresel güçler dengesinin bir tarafında yer alan, etkiye açık, denetlenebilir, öngörülebilir bir parça olmaya devam edecek ya da güçler dengesinde belirleyici konumda, kendi oyununu oynayan, öncü, iç bütünlüğünü sağlamış bir aktör olacak. İşte mevcut gerilimin içerideki tarafları da bilerek veya bilmeyerek, bu iki ayrı geleceğe hizmet ediyor. İdris Küçükömer’in halkına, tarihine, toprağına ve ken dine yabancılaşmakla eleştirdiği düzen, vesayet ve kurumsal çatışma süreçlerinden sonra bugün artık normalleşme sancıları çekiyor. Devlet ve milletin arasındaki hukuk bir “norm”a bağlandıkça, ortaya “Yeni Türkiye” çıkıyor.
Düzenin Normalleşmesi: Yeni Türkiye kitabı farklı dergi ve gazetelerde yayımlanan ve “siyasal deneme” türü olarak adlandırılabilecek yazılardan oluşuyor. 2004–2011 yılları arasını kapsayan bu siyasal denemelerde hem eski Türkiye’nin izleri, hem de “Yeni Türkiye”nin işaretleri okunabilir. Başlıca konular arasında siyasetin demokratikleşmesi, devletin topluma ayak uydurması, sermaye yapısının çeşitlenmesi, medyada mülkiyet yapısının dönüşümü, hukukun öne çıkması ve askerî vesayetin güç kaybetmesi yer alıyor.
Asım Öz/Dünya Bülteni